Filmy koncert, relacja brat-siostra

Jonas wie, jak zapanować nad tłumem i mamić go „cudami” uzyskiwanymi za pomocą dymu i luster. Kiedy jego autobus psuje się, Jonas zmuszony jest zatrzymać się w biednym Rustwater w Kansas. Jego ponętna menedżerka próbuje przekonać miejscowego szeryfa, by zgodził się na występ pastora, on sam zaś koncentruje uwagę na pięknej sceptyczce o imieniu Marva.

Po nagłej eksplozji z Instytutu Xaviera w niewyjaśniony sposób znikają telepaci: Profesor Charles Xavier oraz Jean Grey. Rok później rząd, w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludzkości, rozpoczyna walkę z mutantami. W odpowiedzi Wolverine postanawia ponownie zebrać drużynę x-menów, która rozpadła się po zaginięciu Profesora Xaviera.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Rok 1982, Los Angeles. Fabuła opowiada o grupie ludzi, w większości hollywoodzkich bogaczy, producentów, reżyserów, aktorów czy piosenkarzy. Ich losy splatają się ze sobą. Chociaż wydaje się, że cały świat leży u ich stóp, jednak początki AIDS, uzależnienie od narkotyków i alkoholu i niemożność porozumienia się z drugim człowiekiem, sprawiają, że ich życie jest puste i wypalone.

Przeniesiona z serialu telewizyjnego historia nastolatki (w tej roli Miley Cyrus), która na co dzień jest wzorową uczennicą, a w tajemnicy przed przyjaciółmi odnosi sukcesy jako piosenkarka Hannah Montana. Kiedy popularność Hanny rośnie, postanawia ona, za namową swojego ojca, odwiedzić rodzinne miasteczko w Tennessee. Chce spędzić tam wakacje i zastanowić się na tym, co jest dla niej najważniejsze – muzyczna kariera czy też przyjaźń i normalne życie. Początkowo nudny pobyt na wsi zamienia się jednak w przygodę, której Hanna zupełnie się nie spodziewa.

Film ten jest zapisem trasy koncertowej The White Stripes, która odbyła się w 2007 roku z okazji dziesięciolecia istnienia zespołu. Wraz Jackiem White’em i Meg White wyruszamy w podróż po Kanadzie, obserwujemy muzyków podczas wspólnego koncertowania z Inuitami czy w trakcie występów w kręgielni. Najważniejsza w tym filmie jest muzyka, grana na żywo, podglądana zza kulis. Fenomen duetu The White Stripes, kultowej już grupy, która wyróżnia się oryginalnym brzmieniem, będącym mieszanką folku, bluesa i rocka, tworzonym jedynie za pomocą perkusji i gitary, w pewnym sensie wypływa z relacji między członkami zespołu i z ich biegunowo odmiennych osobowości. Kamera dokumentuje ów twórczo-intymny związek. Tak więc, mimo iż obraz w dużej części jest długim (i udanym) teledyskiem, ważnym jego aspektem jest właśnie interakcja, jaka zachodzi między Jackiem i Meg podczas występów. Ich wypowiedzi czy ujęcia, które "łapią" muzyków w chwilach prywatności, choć dawkowane rzadko, stanowią kontrapunkt dla kanadyjskiej odysei. Dzięki temu jest możliwe, że film ten stanie się klasykiem gatunku, podobnie jak Gimme Shelter relacjonujący trasę koncertową Stonesów czy "Don’t Look Back" (1967) o Dylanie.

Producent Chester Kent (James Cagney) przeżywa zawodowy kryzys i podejmuje się produkcji krótkich muzycznych filmów pokazywanych przed głównymi pokazami kinowymi.

Paryż, wrzesień 1958 roku. Irene (Josiane Balasko) to żarliwa i oddana komunistyczna działaczka. Mały sprzedawca obuwia, Bernard (Maurice Bénichou), jej mąż, nie jest komunistą. Działalność polityczna Ireny w organizacjach partyjnych czyni z niej niezależną kobietę. Budzi to podziw Bernarda. Kochają się, ale aktywizm i życie rodzinne nie zawsze idą w parze. Mają syna, Petit Léona. W domu jest też wujek Charlot (Jean-François Dérec), brat Ireny. Ten rok będzie bogaty w wydarzenia. De Gaulle przygotowuje się do przedstawienia nowej konstytucji V Republiki i do Paryża przybywa Chór Armii Czerwonej z ich solistą Ivanem (Viktor Neznanov).

Gérard Favier (Louis Jouvet) jest znanym kompozytorem, bardzo zakochanym w swojej żonie Sylvii (Renée Devillers). Para poznaje Monelle (Dany Robin), ładną, utalentowaną młodą pianistkę, która jest zagorzałą wielbicielką Gérarda. Muzyk bierze młodą dziewczynę pod swoje skrzydła i napędza ją do sukcesu. Ale skandaliczna gazeta ogłasza miłość kompozytora i jego protegowanej. Informacja jest fałszywa, ale Monelle zaczyna marzyć, a Sylvia zaczyna wątpić.

Historia 8-letniej dziewczynki, wychowywanej przez głuchoniemych rodziców. Kiedy Lara rozpocznie naukę gry na klarnecie, spotka się to z niezadowoleniem ojca, który muzyki nigdy nie słyszał. Film nominowany w 1998 roku do Oskara w kategorii film nieanglojęzyczny.